Psychosynthese

Psychosynthese is een optimistische psychologie die zonder oordeel naar de veelzijdigheid van de mens kijkt. Psychosynthese werkt niet alleen in de probleemgebieden van de mens, maar juist ook aan iemands groeimogelijkheden en de ontwikkeling van iemands kwaliteiten.

Iedereen manifesteert zich in het leven middels verschillende rollen. Sommige van die ‘subpersonen’ voeren de boventoon en bepalen sterk iemands leven: de zogenaamde ‘overlevers’.

Vaak zijn ze tegenstrijdig en leveren ze spanning op.

Deze subpersonen zijn ooit ontstaan in reactie op existentiële thema’s uit de jeugd als: je welkom voelen, mogen zijn wie je bent en ontwikkelen wat bij je past. Ze beschermen en helpen te overleven.

Toen waarschijnlijk de beste optie, zijn ze inmiddels een masker waarachter jouw echte zelf verborgen blijft. Hun gedragspatronen en strategieën zijn gebaseerd op angst voor de reacties van anderen. Ze verlopen automatisch en onbewust. De vraag is of de subpersonen in deze vorm nog steeds nodig zijn; je bent nu tenslotte volwassen en kunt zelf keuzes maken. Tegelijk verwijzen ze naar een zere plek waarvoor liefdevolle aandacht nodig is.

Grondlegger van de psychosynthese is de Italiaanse psychiater Roberto Assagioli (1888-1974), tijdgenoot van Freud en Jung. Assagioli stelt dat, naast het ‘lager onbewuste’ waarop Freud de aandacht vestigde, de mens ook in het bezit is van een ‘hoger onbewuste’. Hierin liggen je kwaliteiten, je kracht en je mogelijkheden. Met de ontwikkeling van de psychosynthese wijst hij ons op praktische wijze de weg om te leven in verbinding met het Hogere Zelf, zonder onze schaduw te mijden.